Łaska suwerena na pstrym koniu czlapie. Wczoraj bohater dla wielu. Dziś, zdrajca i renegat.
Kim jest Andrzej Duda w Polsce?
Jest prezydentem wybranym wolą większości wyborców i na plus dla Prezydenta, aktywnym uczestnikiem życia politycznego kraju, którego glos znaczy wiele, bardzo wiele.
To duzo jeżeli porówna sie prezydenture Dudy do prezydentury Strażnika Żyrandola.
Ostatnie tygodnie w Polsce, po eufori jaką wzbudziły słowa prezydenta Trumpa w Warszawie, był czasem niezwykle trudnym dla rządzacego obozu i prezydenta, który z niego sie wywodzi.
Realizując obietnice wyborcze PiS poważył sie zdobyć newralgiczny bastion, okrągło-magdalenkowego porozumienia i wywołało to gwałtowna reakcje ze strony opozycji. Zroumiałą reakcje, biorąc pod uwagę fakt, że poddanie tego bastionu, postawiłoby pod znakiem zapytania przyszłość beneficjentów pamiętnych porozumień.
Przyszedł czas na reformę sądownictwa. Czas, niestety nie najlepiej wybrany. Okres wakacyjny, przerwa w szkołach i na uczelnich, sprawiły, że Totalnej Opozycji udało sie zgromadzić na ulicach tłumy, które w zależnośći od tego, kto się w sprawie ich liczebności wypowiadał, rosły od kilku do kilkudziesięciu, a nawet kilkuset tysięcy ludzi.
Godna pochwały i podziwu jest postawa rządzących, którzy wykazali się niezwykłą cierpliwością i nie próbowali rozwiązywać nabrzmiewająceo problemu drogą siłową, a nawet więcej, nie dopuszczali do manifestujących, rozdrażnionych absurdalnością protestu opozycji zwolenników reform.
Rząd stanął na wysokości zadania i nie dał sie sprowokować i nie przysporzył opozycji, potrzebnych jej, jak nigdy, męczenników za sprawe.
Prezydent stanął na wysokośći zadania i jego weto pozwoliło na spowolnienie nakrecającej się opozycji i odebrało powód do kontynuacji protestów. Postawa Prezydenta sprawiła, że w świat poszedł wyrazny przekaz o tym, że w Polsce działaja mechanizmy demoracji i że pogłoski o brunatnym terrorze jednej partii, jaką korespondenci wiodącego organu prasowego wysyłają, w serwisach na Zachód, nijak sie ma rzeczywistości.
Słowa oskarżeń pod adresem Prezydenta po sławetnym wecie, w moim odczucu są mocno krzywdzące. Na prezydencie, na rządzie, wreszcie na politykach, spoczywa odpowiedzialność za bezpieczeństwo państwa i bezpieczeństwo obywateli. Wszystkich obywateli Uliczne mordobicie do którego prze opozycja, w oczekiwaniu na swoich męćzenników za sprawe jest ostatnia rzeczą jaką bysmy sobie życzyli.
Praca polskiego polityka i parlamentarzysty przypomina chodzenie po polu minowym. Trwa walka z czasem przy rozbrajaniu min-pułapek zastawionych przez zawiedzionych utratą władzy i znaczenia aktorów Totalnej Opozycji.
Prezydent zdązył tym razem na czas.
Drodzy rodacy obrzucający dziś prezydenta błotem. Zdajcie sobie sprawe z jednej rzeczy. Naszym polskim niescześciem jest obowiązek prowadzenia walki z honorem i w białych rękawiczkach. Wiem. Wielu z was jest juz tym zmęczonych i marzy o dniu kiedy można je będzie zrzucić i wystrzelać zasłużenie, tego kogo trzeba po pysku. Taki czas byc może przyjdzie kiedyś, ale jeszcze nie teraz, ale jeszcze nie teraz...
